Skórka białych winogron nie zawiera barwnych pigmentów takich jak antocyjany. Są w niej jednak inne komponenty sprawiające, że owoce mogą mieć różny odcień barwy żółtej. I tak grono Chadonnay może być lekko bursztynowe, zaś Rieslinga kolor od blado zielonego po złoty. Niektóre odmiany, nazywane popularnie białymi, mogą osiągać w czasie dojrzewania pełniejszą barwę. Np. Gewurztraminer, którego skórka staje się bladoróżowa.
Wina powstające z białych odmian wydają się świeże, owocowe i stosunkowo lekkie dla nosa oraz w ustach.
Łącząc je z potrawami należy pamiętać o ich kwasowości w żadnym wypadku bardziej jej nie podkreślać. Doskonale pasują one do ryb, ponieważ ów kwasowość - w połączeniu z cytryną lub zamiast niej - może dodać subtelności nawet tłustym rybom. Z kolei młode, bardzo wytrawne wino z tej grupy nie przytłoczy delikatniejszych dań rybnych.
Wyraźnie podkreślone smaki win białych nie przeciążają kubków smakowych dlatego też doskonale sprawdzą się one jako dodatek do przystawek, dan z białego mięsa, drobiu, kremowych zup i sałatek.
Większość młodych win białych łączy podstawowy, przede wszystkim kwasowy smak i ładna, gładka tekstura. Z kolei aromaty, które tworzą zapach i finisz wykazują ogromną różnorodność. W zależności od rodzaju winogron, można znaleźć tu całą gamę roślinną: siano, trawę, zieloną paprykę, jabłko, owoce cytrusowe, brzoskwinię, morelę, pigwę, agrest, minerały oraz kwiaty.
Białe wina, które dojrzewały w beczce mają dużo mocniejszą budowę i zyskują dodatkowy wymiar, jaki nadaje ich strukturze obecność tanin pochodzących z drewna. Za sprawą drugiej fermentacji wina zyskują umiarkowaną kwasowość zamaskowaną lekką nutą słodyczy.